Vampir Avcısı Alımları

Vampir Avcısı Mesaj Sayısı : 32 Kayıt tarihi : 30/01/14

Karakterin Adı: Lorenz Volkenrath
Karakterin Yaşı: 18
Kan Durumu: Kurtadam
Örnek RP: Maxen Diesel, Niko Chekov, Harvey Davis.

Cadı Mesaj Sayısı : 4183 Kayıt tarihi : 22/07/13

Rütbe verildi.

Mesaj Sayısı : 84 Kayıt tarihi : 10/01/14

Cadı Mesaj Sayısı : 3016 Kayıt tarihi : 30/03/13

Purdie Carmichael demiş ki:: Rütbe verildi.

Dükkan Sahibesi Mesaj Sayısı : 1225 Kayıt tarihi : 01/05/13

Karakterin Adı: Harley McMannon.
Karakterin Yaşı: 26
Kan Durumu: Melez.
Örnek RP:

karakterin geçmişinden bir kesintidir;:

Döküldü güz yaprakları, savurdu kızılın tonunu dört bir yana. Hazandı vedaları sürükleyen, hazandı gönülleri demir kafeslere sığdırmaya çalışan. Ben hazanımın sonlarındayım; yağmurlar artık gönlümde dinmiş suya tok toprak misali. Ne behiştin yeşil kırlarının varlığından yana ruhletim ne de dûzahın kucak açan sıcak kızıl tonlarından yana ahlâm içinde ki serap âlemim. İki cihan arasında ki boşluktan ses eder düşüncelerim, kayıp kıtanın bulunduğu düşler diyarına açıklan kapının ardında ki gölgemdir size rehberim.

Herold McMannon

Nefret barınmıştı Herold McMannon'un ateş parçasına dönüşmüş yüreğinde, eleme bulanmış kalp geride bıraktıklarının yasını yaşarken gömmemişti hatıralarını keza terk etmek hiçbir vakit genç dama göre olamamıştı. Vedalardan hoşlanmıyordu büyücü, belki de terk edemediğindendi yüreğinde biriken kor haline gelip benliğini saran öfke. Yılan kadar sinsiydi intikam arzusu, zehri ölümcül, varlığı ise meçhul. Zamanı kendisine yaver edinmiş ölümsüzlerden farksızdı parıldayan öfkesi, kum saatinin ardında bıraktığı kırıntılara rağmen kapanmayan duyguları daima izi kalacak bir yaradan farksızdı. Gözle görüldüğü an bıraktığı izlenimleri taşıyan hatıralarla dolu bir yara; lakin yarasını umursamıyordu adam zira gördüğü iz bir yaradan farksızdı ona, kendi ellerinin arasından alınan hayat yoldaşının armağanı olan anahtardı adama. Avuçlarının arasında ki anahtar hürlüğe açılan dünyayı sunmuştu ona; intikamdan farksızdı bu dünya keza kanla sıvanmış duvarların ardında yatan puslu hatıralar ormanında filizlendirmişti anılarını. Her gün özenle suladığı çiçeklerden farksızdı düşlerinin barındırdığı mazisi; tek eksiği ise kandı adamın zira onun ormanında ki hatıralarını taçlandırdığı çiçeklerdi kana susayan. Günden güne kuruyan anılarıyla artık baş başaydı büyücü, hâkister haline gelen zaman ruhanın esintisi altında kendini kaybederken göçebe kavimler misali bıraktığı parçalarını yanında götürdü giderek. Vakit vurmuştu yüreğine, zamanla yaşlanan kalp eski ritmini kaybederken kaybettiklerine bakıyordu toprak rengi bakışlar. O an yitirdiklerini geri alma gayesi peyda etti düşüncelerine, geri almalıydı Herold; ömrünü adadığı eşinin başucunda bulunmayışının hesabını sormalıydı kana âşık olan yaratıktan. Ne vardı ki artık önünde gideceği yolda yürüyeceği hiçbir yoldaşı yoktu, kalbinden bir parça olan kızıyla hilaf çakışmıştı benlikleri. Bir satranç oyununda ki karşı karşıya kalan siyah ve beyaz gibiydiler; Ying'in Yang'ı bütünlemesine rağmen paralel evrende görülecek durumu yaşayamaya hükümlü iki dosttan farksızdı iki tanıdık.

Artık yolunu ayırmıştı Herold McMannon onun çizelgesi başka evrene açılan dünyalara uzanıyordu; kana susammış çiçeklerin bulunduğu kırlara. Sükûnet mesken edinmişti kırları, mezarlık kadar sessiz ve soğuktu her taraf; ölümün ârâste ettiği bu yerde yalnız sona tanıklık etmiş yolcular barınıyordu. Yalnızlık kokuyordu İngiltere’nin küçük kasabasında, âsümanda esen bürûdet neredeyse câvidâna sürükleyerek yaymaya çabalamıştı; işe yaradığı da söylenebilinirdi aslında. Bu kelimeyi dünyaya gözlerini araladığı andan itibariyle sevememişti kalbi kırık adam; zira küçük çocuğun çığlığı ile sona bulan annesinin kalp atışlarıyla anımsayamayan düşlerinde yer alan silinik anlardan birisiydi yılların peşinden sürüklediği öyküler. Fısıldayan lafızların ona anlattığı yegâne unsurdu sonsuzluk, boşluğun ortasına hapsolmuş amaçlarından ıraklaşmış düşünceler kuşatmıştı etrafını, velâkin ehemmiyete vermedi çünkü ilerlediği yolda gayeleri rehberdi. Çıplak dallara konan kuzgunun acıklı sesi yankılanırken esen kaplayan sis ziyaretçilerin gözlerine perde çekmişti. Sanki karanlığın kendisine siper edinmişti yaratık; karanlıkla doğmuş ve karanlıkla dost olmuştu hayatında nehâr vaktin varlığını sonlandırıp hiçliğe karışmıştı. Omzuna astığı kenarları arbaletiyle sık dalların arasından geçerek patikaya çıkmaya uğraş verirken önüne gelen kuru yaprakları elinin tersiyle iterek gideceği yolu açıyordu adam; nereye gittiği bilmiyordu aslında bundan ötürü varacağı noktanın da önemi yoktu. Bir bulmacanın parçasıymışçasına birbirine kenetlenen yolda ilerlerken zihninde tek bir isim yer edinmişti; Randy.

Bâkîlikti asesin arayışları; bir câvidân füsûnuna boyanmıştı tüm umutları. Ebediyeti arzulayan bedenler farkında olmadan yitirmişlerdi tüm ruhlarını artık bîcana dönmüş hayatlar efsununu yitiren kandillere dost olurken kaybettiler pusulalarının götürdüğü deryaları, giderek sönen yaşam alevi berdin kasvetine bürünürken kalan kırıntılar mazinin küllerine gömüldü usulca. Pamuk ipliğine bağlı duygularıydı yaratığı insanlığın yaşam penceresine aralayan; şimdiyse o pencere güneşe hasret tabiat misali soğukla cebelleşerek buz tuttu giderek câmid yüreği. Hislerden ıraklaşan varlık söndürürken insanlığını yitirdi tüm umutlarıyla duygularını; artık boş bir kabuktan farksızdı ölüme dost olan ruhsuz yaratık. Uzun zaman önce belleğini kaybetmişti Randy kendine verdiği isimle anılıyordu adı dudaklarda. Bazen anılmıyordu bile kömür kalpli kan emicinin, sadece yoldan geçip giden gölgelerden birisiydi hayatta. Güneşle kendisini aşikâr edip gecenin perdesi altına gizlenen yabancılardan birisi olmuştu. Geriye dönüp bakmıyordu gözleri, zira geriye yönelik bir umudu kalmamıştı. Ölümsüzlük uğruna ruhuyla alınan düşlerinden geriye ne bir kırpıntı nede bir iz kalmıştı. Bir hiçti artık Randy, tarihin sayfalarının arasına gömdüğü sayısız isimden birisi bile değildi belki. Doğumunun ardından kendisine bahşedilen ismi gömmek için bir isim bile bahşetmemişti lanet ona; aynada ki siması belleği misali uzaklaşırken yansıması dahi kaybolmuştu geçen günlerin altında. Elinden tek gelense üzerindeki kara lekeyi çevresindekilere bulaştırmaktı. Tıpkı Ellisif McMannon kaderini değiştirdiği gün gibi.

***

6 Şubat 2138

İki yabacı koşuyordu karanlığın arasında, nefret duygusu iki benliği de esiri haline edip gözlerine perde etmişti, leylin alacalı tonları kuşatmıştı günü; siyah örtüsüyle her zamankinden daha kasvetliydi semâ. Barındırdığı kandillerin ışıltısı yetersiz kalıyordu güne, yaydıkları cılız ışıltılar rehberlik edemiyordu yolcuya buna rağmen elinde tuttuğu arbaletle aç bir kurt misali avının ardından koşuyordu Herold. İntikamın esiri olmuştu artık keza ormanında barındırdığı kan çiçekleri her zamankinden açtı. Elinde tuttuğu arbaleti esen ruhaya rakip bellemiş yaratığa doğrultarak tereddütsüzce gönderdi ahşaptan yapılma oku yaratığın kalbine doğru. Yer çekimine meydan okuyan ok hür biçimde havada ki yolculuğuna saniyeler içerisinde önünde duran varlığın koluna saplanarak sona erdirmişti. Acı çekiyordu Randy; buna rağmen belli etmeyerek koşturmasını her zamankinden güç biçimde devam ettirerek sığınacak yer arıyordu, en azından peşinden koşan avcının rotasını şaşırtacak bir mekân. Yüzyıllar boyunca kendisine yuva olan gece bu defa ihanet etmişti kendisine, fısıltıyı anımsatan bir sesle sığındığı ağacın gövdesine dayanarak bacağına saplanan oku tereddütsüz biçimde çekip çıkarttı. Oluk, oluk akan kırmızı sıvı sanki bir vakitler zevkle boğazından aşağıya yudumladığı sıcakkanı bünyesinden geri çevirerek dışarı vuruyordu. Giysisinden koparttığı kumaş parçasını bacağına sararken çevrede dolanan avcıdan dolayı fazla zamanın olmadığının bilincindeydi ruhsuz varlık, acele etmeliydi zira güneş tepeye ulaştığında artık sığınacak yeri kalmayacaktı. Yaptığı en uçuk davranışa boy göstererek sakladığı ağacın arkasından açığa çıkıp kendisini öne sürerek ellerini iki yana açıp seslendi. "Yanlış yoldasın Herold, unutma bunu Ellisif kendisi istemişti ben yalnızca arzusunu yerine getirdim." Yüzünde takındığı geniş gülümsemesi tüm kasvete rağmen belli oluyordu büyücüye, elinde tuttuğu arbelete yerleştirdiği oku hedefine bir kez daha isabet ettirme uğruna nişan aldırarak doğrulttu. "O ne yaptığını bilmiyordu Rad, onu benden çaldın!" İlk ok boşluğu yarıp geçerek karanlığın arasına gömülürken ikinci ok ise hedefinin tam kalbine ulaşmıştı. Yere düşen yaratığın bedeni, toprakta hızla çürürken adamın kestane rengi gözleri yerde ki cesetteydi. İntikam arzusunu yerine getirip kanın toprağa akışına gözlerinin şahitlik etmesini umarken fark ettiği husus ise vurmuş olduğu vampirin peşinden koştuğu yaratık olmadığıydı. Refleks halinde yeniden eline aldığı arbeletiyle tedirgin bakışlar eşliğinde çevresini süzmeye çalışıyordu adam; karanlığın kendisine köstek olmasından neredeyse dipsiz bir uçurumun eşiğinde olduğu düşüncesiyle çarpıyordu kalbi. Arzu ettiği kanı alamamanın nefretine bürünürken düşünceleri bile bile tuza doğru ilerlediğini fark etmişti. Ateşe doğru yürüyordu Herold, kendisini yakacak olan alevlerin arasında ilerliyordu korkusuzca. Saniyeler evvel bürünen tedirgin ruh hali terk etmişti duygularını, sadece avladığı yaratıktan farksız biçimde kendisine sunulacak kanı istiyordu netice ölüme açılan kapı dahi olsa. "Ortaya çık Rad, bu işi ya korkak gibi sonlandır tıpkı gölgelerin arasına sakladığın gibi ya da hayatında ilk defa cesaretini gösterip yüzünü göster!" Boşluğu kapsayan sesi yankılar halinde yayılırken gölgelerin ardına saklanan simalar teker teker yüzlerini göstermeye başlamıştı. Her birinin dudaklarında birbirinin aynısı olan hilal biçiminde ki gülümseme alaycı bir eda ortaya çıktı. "Sana yanlış yolda olduğunu söylemiştim Herold." Duyguları yüzyılların ardında gömülüp çürümüş yaratık avcıyı yuvanın dibine doğru çekmişti tüm aldığı darbelere rağmen, emelleri uğruna savaşıyordu Randy; uğruna savaştığı tek unsur ise hayatıydı yaratığın. Yaşama içgüdüsüyle dişlerini öne sürdü yaratık, karşısında ki avcıysa intikam uğruna sarıldığı belindeki kazığa. Kalpler açlıkla atan kan emicileri atik hareketlerle atlatmaya çabalasa da bir sürenin ardından uğraşları hüsranla neticelenmişti yorgun düşmüş büyücünün. Büyünün kudreti kendisinden uzaklaşırken aldığı darbe sonucu karnına saplanan nesneyle göz bebekleri küçüldü. Hızla çarpan kalp yerinden çıkacakmışçasına delicesine atarken alevlerin bedenini kavurduğunu hissetti Herold. Karşısına usulca geçen yaratık sonun geldiğini düşündüğü zaferini alaycı tebessümle kutlamak üzere eski bir dostunu ağırlar gibi yanına çöktü adamın. Tahmin etmediği unsursa, büyücünün kalbi kendisinin ki gibi duygulardan yoksun değildi. Güçlükle eline aldığı belinde ki kazığı yaratığın kalbine soktuğu an yaşadığı acıya rağmen huzura erdiğini hissetti avcı. Alevlerin bedenini kavrulduğunu hissederken üzülmüyordu zira geride bıraktığı kızın yüreği cesaretle çarptığını biliyordu.

8 Şubat 2138

Çalan kapı bu defa umudun ulaklığını yapmamıştı kızıl saçlı cadıya, yüzü hüznü taşıyan tanıdık yabancı çekimser gözleriyle bıraktı gözleri şen kıza; hâlbuki zümrüdî ışıltıyla kuşanan gözler kendisine adanan elem olduğundan habersizdi. Bir çift buruk düş geçiyordu genç adamın zihninden, kelimeler boğazında sıra halini alırken karmaşanın ön safı çektiği anlardan birisini yaşıyordu. Dudaklarından düşen çekimser kelamlar kızıl saçlı cadının zihninde keşfedilmeyen topraklarda kendisini bekleyen muamma dünyayı sunarken soru işaretlerinin armağan ettiği meyveleri uzatıyordu. Phill Steiner karmaşık olan saçlarını eliyle daha fazla karıştırarak özenle seçtiği kelimeleri döktü dudaklarına. "…Yalnız bunu bırakmaya gelmiştim. Aklında olsun herhangi bir konuda yardıma ihtiyacın olursa daima bir telefon uzağındayım." Genç adamın elinde tuttuğu paketi alıp kapıyı kapatarak içeri geçtiğinde çocukluğundan itibariyle tanıyıp tuhaf çocuk olarak nitelendirdiği adamın tavırları ilgisini çektiği söylenemezdi; klasik Steiner davranışlarıydı Harley’e göre. Hafifçene omzunu silkip paketi yılbaşı vakti noel ağacının altında adının yazılı olduğu paketi açtığı anki hevesle araladığında karşısına çıkan eski bir arbalet kızıl renkli kaşlarının hafifçe çatılmasına neden olmuştu. Ne yani Phill çıkmak için av seyahatine mi bahane etmişti? Gülünç. Omuzlarını iç sesine aldırmadığını belli etmek istercesine silkerek elinin altında duran arbaletin Narin parmaklarının arbaletin işlemeli desenlerinde gezdirdiğinde kabartmalı harfler dikkatini çekmişti genç cadının; Reinertsen. Babasının anlattığı öykülerin altında yatıp gözünde kahraman statüsüne ulaşan adamın silahı kucağında dururken açılan paket kağıdının altında kamufle olmuş zarf bütün gizemliyle doldurdu odaydı. Aralanan zarfta parıldayan gözlerinde ki neşeyi söndürdü; tek bir kelime yazıyordu beyaz kâğıtta işlenmiş siyah mürekkepte: Merhaba.

Zira biliyordu gülnâr saçlı kız, uzaklardan kendisine veda eden adamın sonlardan haz almadığını.

*bu kızımızın kurgusunun altınsa zaten avcılıkta barınıyordu. genel olarak barını işletse de kimi vakitler av seyahatlerine katılıp, bir nevi Buffy ruhunu bünyesinde barındıran bir insandı Harley. Hazır Van Helsing'imsi bir kurgu varken karakterin kurgusunu resmileştirme gayesiyle adımızı da yazalım. Uygun düşerse şayet rütbesi dükkan sahibi olarak kalıp avcı rütbesi ek olarak verebilinir mi? Olmazsa da şayet bizim Harley'nin kurgusu olduğu gibi kalsın.

Çalışan Mesaj Sayısı : 8299 Kayıt tarihi : 07/04/13

Rütbeyi avcı yapıyorum o zaman. :L Dükkanın profilde kalacak zaten.

edit: Açıklama kısmında gözümden kaçmış istek, ona göre düzelttim rütbeyi.

Slytherin VI. Sınıf Mesaj Sayısı : 85 Kayıt tarihi : 29/07/13

Karakterin Adı: Mia Charriere
Karakterin Yaşı: 19
Kan Durumu: Safkan
Örnek RP: Ays
Ben hallediyorum bunu da.

Mesaj Sayısı : 37 Kayıt tarihi : 01/03/14

# Ocean Sonnet.
# 30.
# Safkan.
# Vivian Saunders.

Vampir Konseyi Mesaj Sayısı : 1126 Kayıt tarihi : 03/04/13

Tamamdır.

Mesaj Sayısı : 21 Kayıt tarihi : 14/01/14

#Ari Fresnby.
#24.
#Melez.
#Rütbe değişimi.

Vampir Avcısı Mesaj Sayısı : 889 Kayıt tarihi : 02/04/13

Tamam!

Misafir

Karakterin Adı: Dimitrios Kristopulos
Karakterin Yaşı: Otuz sekiz
Kan Durumu: safkan
Örnek RP: valentine

Mesaj Sayısı : 1599 Kayıt tarihi : 10/01/14

Rütbe verildi.

Kaçak Mesaj Sayısı : 15 Kayıt tarihi : 20/03/14

Karakterin Adı: nana kristopulos
Karakterin Yaşı: 45
Kan Durumu: safkan
Örnek RP: dimitri kristopulos

Mesaj Sayısı : 1599 Kayıt tarihi : 10/01/14

Clarissa Aure demiş ki:: Rütbe verildi.

Vampir Avcısı Mesaj Sayısı : 93 Kayıt tarihi : 10/08/13

elisa marquesa *isim değişimi ve rütbe alımına başvuruldu*
25
fazla safkan
gamze

Bakanlık Mesaj Sayısı : 2419 Kayıt tarihi : 31/03/13

Tamamdıır.

Vampir Avcısı Mesaj Sayısı : 31 Kayıt tarihi : 28/01/14

vince beverwill
kırk bir
safkan
punig

Dükkan Sahibesi Mesaj Sayısı : 5547 Kayıt tarihi : 30/03/13

C. Sturm Gaez demiş ki:: Tamamdıır.

Vampir Avcısı Mesaj Sayısı : 19 Kayıt tarihi : 03/04/14

Karakterin Adı: Carolyn Dürer
Karakterin Yaşı: 21
Kan Durumu: Cadı
Örnek RP: Joachim Dürer

*Hallediyorum.

Mesaj Sayısı : 86 Kayıt tarihi : 13/04/14

Karakterin Adı: Walden Vaux
Karakterin Yaşı: 32.
Kan Durumu: Safkan.
Örnek RP: Simon.

Dükkan Sahibesi Mesaj Sayısı : 5547 Kayıt tarihi : 30/03/13

Sedona Treveaux demiş ki:

C. Sturm Gaez demiş ki:: Tamamdıır.

Mesaj Sayısı : 351 Kayıt tarihi : 23/06/13

sypridon volanis
21
büyücü
blaise cynnton

Mesaj Sayısı : 256 Kayıt tarihi : 05/01/14

Hallettim.

Vampir Avcısı Mesaj Sayısı : 116 Kayıt tarihi : 14/12/13

sakura hirata *isim değişimi ve rütbe alımına başvuruldu*
yirmi üç
baya safkan gelenekçi japon ailesinden geliyoruz bayım
nanami hiratanın aynından

» Vampir Alımları
» Vampir Konseyi Alımları
» Büyücü / Cadı Alımları
» Profesör Alımları
» Basın Alımları